Voor het eerst heeft Van Marwijk weer eens de WK-finale bekeken. Niet onze finale in Zuid-Afrika, die is voorlopig nog even veilig weg gepropt op een rijtje vreselijk inactieve hersencellen. Nee, het betreft de WK-finale rugby 2011, die tussen de uiteindelijke wereldkampioen Nieuw Zeeland en verliezend finalist Frankrijk. Schitterend heeft Bert het altijd gevonden, de Ka Mate, de beroemdste Haka, de ceremoniele Maori-dans, waarmee de Nieuw-Zeelandse rugbyers hun opponenten reeds voor de wedstrijd proberen te imponeren. Is dat niet iets voor zijn elftal? Bert heeft zichzelf overtuigd: de Haka moet het laatste stapje naar een kampioenschap worden! Het laatste stapje op weg naar eeuwige roem!
Al gauw heeft hij Nike gebeld, zulke zwarte shirts, dat moet voor ons toch ook mogelijk zijn? Het blijkt geen enkel probleem, sterker nog: het is een zegen voor de Amerikaanse producent van sportkleding. De shirts zijn namelijk goeddeels gemaakt uit gerecyclede PET-flessen: hoe donkerder de kleur van het recyclaat, hoe sneller de restanten van het Coca-Cola-rood van de etiketten onzichtbaar worden. Een dankbare uitdaging voor de snelle marketingjongens- en meiden van Nike: de nieuwe uittenues van Nederland, zwart, kracht uitstralend en ook nog eens milieuvriendelijk. Ja, ja, wat wil een mens nog meer....
Bert had het in het verleden hoofdschuddend aangekeken, die onverklaarbare drang, voetballers die het hele lichaam vol tattoos laten zetten. Een uur na het eerste profcontract, vaak het eerste bezoek bij Henk of Tattoo Bob. De Chinese maffia is er niets bij, bij al dat geplak en geplaat van onze voetbalhelden... Maar die armen vol met inkt, die zullen het erg goed doen tijdens de Hollandse Haka. De ingekleurde jongens mogen daarom vooraan staan. Vreselijk jammer dat Bouma heeft aangegeven nooit meer klaar te zijn voor het nationale team. Van der Wiel is echter een meer dan waardig vervanger. Heerlijk ingekleurd en ook nog behoorlijk ervaren in het ritmisch opdreunen van songteksten. Haka-teksten in dit geval.
Tijdens de geheime trainingen blijkt helaas al snel dat het niet gaat lukken, die Hollandse Haka. Dirk Kuit heeft er geen zin in. Onzin vindt de Katwijkse visserszoon het, heeft hij immers niet op het voetbalgala laten zien met Nederlandstalige muziek de hele zaal moeiteloos plat te krijgen? Bert probeert hem nog uit te leggen dat het toch lastig imponeren is met een Hollandse smartlap. Het verscheuren van een foto haalt het immers niet bij rollende bruine ogen en een uitgestoken Maori-tong. Een lege kruk, fel licht, een loflied op Mexico, elastieken benen. Het werkt volgens Bert of niet of zelfs averechts. Het 'kedeng kedeng (6x) oe oe'? Door de spelers weg gestemd: wel erg ongepast, dat kunnen we echt niet maken. En trouwens Israel heeft zich niet geplaatst. Dirk wil er, ondanks alle uitleg, totaal niet aan en gaat dwars liggen.
Ook zonder Dirk wil het niet lukken. Zo'n Haka uitvoeren zonder Maori-bloed; dat is toch erg lastig. Van Bommel staat op de derde rij tijdens het oefenen van de Haka. Instinctief trapt hij de spelers voor zich op de pezen. Hoe hij het ook probeert, hij kan er werkelijk niets aan doen. Al snel zitten alle spelers die toevallig op rij twee stonden met de enkels in het ijs. Strateeg Wesley, met zijn Jolanthe-tattoo uiteraard ook prominent op de eerste rij, is de volgende die van Van Bommel een smerige tik van achteren krijgt. Bert moet wel ingrijpen, dit gaat nooit lukken. Van der Wiel, die echt de smaak te pakken heeft, probeert de bondscoach nog op andere gedachten te brengen. Hij kent wel wat rappers-met-echt-heel-veel-tattoos, die als stand-in voor de wedstrijd de Haka zouden kunnen doen. 'Nee', geeft Bert teleurgesteld aan, 'overdaad schaadt, overal waar te voor staat is niet goed en in tattoo staat drie keer een "te"'. Hij deelt de hesjes uit en laat de spelers een partijvorm spelen.
In gedachten verzonken, vraagt Bert zich af wat hij nu nog met het thema zwart kan doen. Hij beseft al gauw dat de shirts niet gebruikt kunnen worden om weer flessen van te maken. Al die duizenden shirts, die hele marketing-campagne van Nike, die hele kleine kinderen, wroetend op de vuilbelten van de derde wereld op zoek naar lege flessen. De belangen zijn groot, Bert moet wat verzinnen. Misschien is Gothic een goed alternatief voor bij die zwarte shirts, bedenkt hij zich. Hij heeft geruchten gehoord dat assistent-coach Faber aan de slag zou gaan bij PSV. Zou het erg gedurfd zijn om Marilyn Manson als vervanger aan te trekken? En die hele lange Nederlander uit de Addams Family? Dat zou een prima perschef zijn. Als je de oogjes dicht knijpt, heeft ie zelfs wat weg van Kees Jansma. Het Wilhelmus door een Gothic band, sensationeel. Inkubus Sukkubus, toch de laatste jaren al experimenterend, die tijdens de Night of Darknes in Krefeld het dak eraf speelt met ons volkslied.
Bert wordt afgeleid door een kapotte waterfles langs het trainingsveld, oranje, die dan nog wel. Hij raapt de fles op en loopt richting prullenbak. Hij bedenkt zich en stopt de fles in zijn sporttas. Wellicht helemaal geen slecht idee om toch maar alvast oranje flessen te gaan inzamelen, je weet maar nooit. Zwarte shirts, hij had er nooit over moeten beginnen......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten