De finale van 1978 staat me nog helder voor de geest. Mijn grootouders hadden kleurentelevisie en daar zat de hele familie dus rijen dik voor. Veel te weinig stoelen, prop prop, de kleintjes op rij 1 op de grond. Helemaal geen onaardige plek! In die tijd was men in Argentinie heel erg goed in gooien. Die kundigheid om dingen van grote hoogte naar beneden te gooien, daar stonden ze toen om bekend. Nou dat hebben we geweten: een half regenwoud hebben ze vlak voor de finale in wit-blauwe snippers van de bovenste ring gekieperd. Ik zie nog dat ene, heel eenzame, oranje snippertje dwarrelen. Met zwart-wit TV hadden we die toch echt gemist!
De finale ging destijds verloren, maar er gaan geruchten dat er nu een onderzoek van de FIFA gaande is. De winst van Argentinie is onreglementair tot stand gekomen. We moeten rekening houden met de mogelijkheid dat er wedstrijden overgespeeld moeten worden. In deel 1 heeft u kunnen lezen hoe Willy en Rene van de Kerkhof te horen hebben gekregen dat ze wellicht weer moeten opdraven. Maar hoe is bijvoorbeeld Jan Jongbloed te weten gekomen dat hij mogelijk zijn eigen gebreide keeperstrui nog eens uit de kast moet halen?
Jan Jongbloed: Vissende tussen het riet, zag ik in mijn ooghoek plotseling een agent aan komen. Gek word ik daarvan, die controles op het vissen. Ik heb altijd een broertje dood aan vergunningen gehad, dus grote kans op een boete. Met een sierlijke snoekduik ben ik daarom vreselijk onopvallend tussen het riet gedoken. Loopt die overijverige diender stomtoevallig toch mijn kant op en tikt me op mijn schouder. Of ik hulp nodig had? Ongelooflijk, wat een bijdehante vraag....
Andre Gent, ijverige diender: Er waren wat bootjes gestolen langs die vaart en vandaar dat we daar wat vaker ons gezicht lieten zien. Loop ik daar op een vroege morgen te posten, hoor ik opeens een enorme klap. In eerste instantie dacht ik dat er een knotwilg was omgevallen, maar ik zie gelukkig nog net twee benen in het riet verdwijnen. Duidelijk iemand die niet gewend is te duiken, ongelooflijk wat een rotsmak. Ik ben er maar snel heen gerend om hulp te bieden.
Jan Jongbloed: Die kerel bleek best mee te vallen. Een voetbalkenner die me herkende en mij erop attendeerde dat we wellicht de finale van 1978 over moeten spelen. Nou daar had Jan in eerste instantie toch echt even geen trek in. Drie weken in dat land, zonder water en hengels in de buurt, ik moet er niet aan denken. Ik had het idee lekker in Nederland te blijven, op mijn vaste stekkies, lekker een beetje poeren of een week aas gooien om er dan een paar leuke vissies uit te trekken. Vissen is mijn lust en mijn leven...
Vismaat Dirk, twee jaar terug een mooie reis gemaakt in Argentinie: Met een chagrijnige bek kwam Jan aanzetten met dat hele verhaal over een mogelijke replay van 1978. Met geen hengel zouden ze hem het vliegtuig in kunnen slaan. Ik vertelde hem over mijn reiservaringen, over de prachtige stad Buenos Aires, de mooie kust, de watervallen, het heerlijke eten en als klap op de vuurpijl de schitterende pampa's. Je zag die snoet van hem opklaren. In één keer was hij helemaal om....
Jan Jongbloed: Een vismaat vertelde mij over het pamp-aas, volgens hem het mooiste wat hij ooit gezien had. Dat moest dan toch wat zijn. Als Zwartkruis belt, ben ik er bij. Terug neem ik gewoon een koffer vol magisch pamp-aas mee. Daar zal ik na terugkeer nog een hoop lol van hebben tijdens het vissen. Met dat pamp-aas tik ik natuurlijk moeiteloos scholen vis uit het water. Op internet zoek ik alvast mooi de adressen van een aantal Argentijnse hengelshops op....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten