dinsdag 3 april 2012

DE KOEIEN GAAN WEER DE WEI IN

'Ja, ja, ja, ja', de ongeduldige Eyong Enoh hoorde de tips al lang niet meer aan. Dat boek vol tactische pijlen, niets zo irritant als een assistent-trainer die vlak voor de invalbeurt die pagina's maar blijft omslaan. Voor de vorm een kwart oog op de plaatjes met loopacties, ondertussen de focus op het veld: nog nooit eerder zo groen. Het was aandoenlijk om te zien en ik moest even denken aan de aankondiging van Campina: op 9 april gaan de koeien de wei weer in, precies om 12 uur, komt dat zien!

Een openslaande staldeur, neusgaten die zich briesend volzuigen met opeens zo frisse lucht, de jachtige kudde op zoek naar het malse gras. De muffe stal, na maanden afgelost door Hollandse wolken, oneindige weide en een rijtje knotwilgen, dan weet je van gekkigheid even niet wat te doen. Die enorme ruimte opvullen met dwaze sprongen, dat vinden die koeien mooi. Vier hoeven los uit de klei, toch een wat onnodig risico na een maandenlang dieet van eiwitarm hooi en weinig lichaamsbeweging.

De eerste bal-aanname van Enoh, links en rechts voldoende afspeelpunten. Niets daarvan, zie je Eyong denken, veel te eenvoudig, eerst twee onnodige kapbewegingen. De lente in de kop, een risicovolle frivoliteit, er kan immers niets mis gaan. Met dezelfde overmoed dwazen de pinken nog altijd dol door de wei. Enorme weides begrensd door smalle slootjes, ruimte genoeg, maar elk jaar wel een paar natte koeienpakken. Ik geef het u te doen, een jonge koe uit het prikkeldraad peuteren na een laatste onmogelijk sprong. Tijdens de eerste lentedagen hebben die beesten gewoon wat extra begeleiding nodig. Ondertussen een eerste eenvoudig breedtepass voor Eyong, met de wreef dat lijkt hem wel eens lekker.  De bal zeilt meters over een teamgenoot, hoog de tribune in, ereleden die net op tijd bukken voor het lederen projectiel.

Ik heb het de broer van de Ajax-trainer wel eens horen zeggen, dat Enoh een grote voetballer kan worden als hij ook nog eens leert inpassen. Ook nog eens leert inpassen? Toch een vrij essentieel onderdeel van het spel. Zo'n pink dan, geinig hoor zo'n zwartwit patroon, maar pas als ze ook nog eens melk leert geven, kan het een hele grote koe worden. Als dat rund dat niet heel snel onder de knie krijgt, resteert een enkeltje slachthuis.

Ajax begint behoorlijk in vorm te raken met 'de Kleine Broek' als prima verdedigende middenvelder. Frank de Boer zal Anita daar toch voorlopig wel laten staan? Hij zal toch niet weer kiezen voor Enoh? Die jongen moet eerst wat dingen afleren, simpel gaan voetballen en goed begeleid worden. Typisch gevalletje van bij de pinken blijven. De trainer van Ajax komt gelukkig uit de agrarische kop van Noord-Holland. Dat gaat dus uiteindelijk wel goed komen met onze Eyong....




Geen opmerkingen:

Een reactie posten