Een vrijdagnacht in een Finse karaoke-bar boven de poolcirkel, dat moet men een keer hebben meegemaakt. Alcohol is vrijwel niet te betalen, maar continue toch drie rijen dik aan de bar. Gretig legen de Finnen de kelken, meestal in dorstige kelen, naarmate de avond vordert steeds vaker per ongeluk op de grond. Eens per week gezellig blijven plakken op klevende houten planken, een primaire levensbehoefte ten noordoosten van de Botnische Golf. Midden op de dansvloer luchtgitaar gaan spelen in een goudlederen broek, in Finland kijkt laat op de avond niemand er van op. Mensen die na heerlijk wangedrank in dronken paniek de uitgang niet meer kunnen vinden, hoe komen die dan thuis? Een roedel van 24 goed getrainde Siberische huskies, in ijskoude winternachten de ultieme geleidehonden tijdens de benevelde tocht huiswaarts.
Vaak laat je tijdens vakanties de gebruiken van de bevolking voor wat ze zijn. Op dit soort avonden heb ik echter de neiging me als volleerd antropoloog volledig onder te dompelen in de plaatselijke cultuur. Zo vreselijk dronken worden als de ongeremde Finnen is erg lastig. Maar als je heel goed je best doet, krijg je het in ieder geval voor elkaar dat je aan het eind van de nacht de auto toch beter kunt laten staan.
De volgende dag als beloning voor verstandigheid, lopend die verrekte auto weer mogen halen. Goed ingepakt op weg naar het enkele uren daarvoor nog zo bruisende centrum. Al gauw blijken de temperaturen behoorlijk gestegen te zijn. De handschoenen gaan uit, verschillende laagjes kleding pel ik al lopende af. Gestalten die tot gisteren zwijgend voorbij liepen, onherkenbaar ingepakt in dikke lagen wollen kleding, krijgen plotseling een menselijk gezicht. Af en toe zelfs een vriendelijk knikje, best sympathiek zo'n half ontdooide Fin.
Milaan - San Remo wordt volgende week pas verreden en er ligt nog minimaal een meter sneeuw, maar het is onmiskenbaar lente, zomaar, van de ene op de andere dag. Nu je dat eenmaal in de gaten hebt, wordt het duidelijker en duidelijker. Een eekhoorn heeft het nest verlaten en dartelt over de opeens niet meer zo koude sneeuw. Al dagen geen vogel gezien en nu zit een koolmees plotseling zijn lentewijsje te fietspompen. Uit het snaveltje ontsnappen kleine wolkjes, die prachtig afsteken tegen de strakblauwe lucht. De thermometer bij hotel Hullu Poro bevestigt de vermoedens, de minstreep is verdwenen, de temperatuur schurkt tegen de plus één. Met de zon erop begint de sneeuw aan smelten te denken, heel voorzichtig glijden de eerste brokjes sneeuw van de daken.
Nog één bocht naar links en ik ben bij de auto. In de verte komen twee meiden aan gelopen. In eerste instantie twijfel ik nog, maar 100 meter later is er geen ontkomen meer aan. Ja, ja, ik had het toch goed gezien, ze hebben inderdaad korte rokjes aan. Samen stappen ze parmantig door de sneeuw, minuscule lapjes om de billen. Bij het langs lopen, kijken de dames onbevreesd terug. Strakblauwe kijkers boven gezond blossende wangen. 'Hei', klinkt het synchroon uit dikke lagen lipgloss. Finse vrouwen sjansen dus toch, maar schijnbaar alleen boven nul. Uiteraard kijk ik even over mijn schouder, dat hebben ze wel verdiend. Melkwitte benen steken schril af tegen de zalig wiegende stof. Het noorderlicht is prachtig, maar bruin wordt je er dus bepaald niet van.
Altijd leuk om even mee te pikken, zo'n rokjesdag in het buitenland. Geen idee of de Finnen het fenomeen überhaupt kennen. Is er ook een Finse Martin Bril geweest, die rokjesdag onder de aandacht heeft gebracht van een groot publiek? Waarschijnlijk is dat in deze noordelijke contreien nog niet het geval geweest. Met de opwarmende aarde zal daar verandering in komen en op termijn wordt rokjesdag ook in het Fins een begrip. Laat ik er alvast maar een Fins woord voor introduceren: hameetpäivä, nu ook voor de Finnen iets om in het vroege voorjaar naar uit te kijken. Die dag, waarop de eerste sneeuw van de daken schuift, waarop beren ontwaken uit een lange winterslaap, waarop de handschoenen voor het eerst uitgaan, waarop het zonnetje de omgeving wat begint op te warmen, dat is nou typisch hameetpäivä. Heerlijk......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten