LENTE

Vorige week nog oppassen tijdens het inparkeren bij AH XL, grote bergen smeltend sneeuw op de parkeerplaats. Maar het schijnt de komende dagen toch echt zo nodig weer lente te moeten worden. Gelukkig al dagen lang netjes aangekondigd door overijverige weermannen op radio en TV: we zullen het begin van het voorjaar toch maar eens missen.

Die kennisgevingen hebben we als moderne mens tegenwoordig ook wel hard nodig. Door ons jachtig bestaan merken we de vele voortekenen van de lente simpelweg niet meer op. Moedig drukken de sneeuwklokjes hun kopjes boven de grond, maar het opgroeien van de gemiddelde stinsenplant valt in het niet bij onze dagelijkse beslommeringen. De heggemus zit al enige tijd in de toppen van bomen en struiken de longetjes uit het frele snaveltje te blerren, maar we kijken niet op of om. Het schattige geblaat van pas geboren geitjes? Overstemd door voorbijrazend verkeer, met zijn allen op weg naar de allerlaatste verborgen kringloopwinkel.

Bij de eerste wat zwoelere dag de penetrante geur van weilanden vol met bruisend gier. Normaal gesproken roept het aroma van gefermenteerde drek een gezonde weerzin op. Maar op de eerste lentedag zuigen we onze neusgaten driftig vol: zalig, het is weer voorjaar!!

Dat enthousiasme van die boeren als de temperatuur voor het eerst de tien graden aantikt! Als de bliksem de gierkar achter de trekker koppelen en vol gas de polder in. Dat geeft het begrip met gierende banden toch een heel andere dimensie. Olympische zwembaden vol met stront razendsnel uitsproeien: dikke lagen over de kleinste postzegeltjes groen gras. Probeer dan als kievitman nog maar eens een vrouwtje te imponeren. Tot je steltloperschoudertjes in bruine derrie een romantisch kuiltje draaien, toch gauw een onmogelijke opgave.

Veel mensen denken dat dat gier afkomstig is van de veestapel, maar het is een publiek geheim dat met name ook die boerinnen een niet te onderschatten bijdrage leveren. Half verteerde chocoladeletters, dobberend in de pruttelende resten van boerenkool en stamppot. Zonder lep- en boekmaag behoorlijk lastig verteren hoor, die zware Hollandse winterkost. Gelukkig is het ook voor de plattelandsvrouwen weer bijna lente. Nog 1 of 2 daagjes wachten......